[ Pobierz całość w formacie PDF ]
quadruplegia lub tetra-plegia) oraz mięśni tułowia. Uszkodzenie w odcinku
piersiowym prowadzi do niedowładu lub pora\enia mięśni tułowia i kończyn
dolnych. Uszkodzenie w odcinku lędzwiowym prowadzi do niedo-73
władu lub pora\enia kończyn dolnych (tzw. paraplegia kończyn dolnych). , Do
powikłań po uszkodzeniu rdzenia kręgowego nale\ą:
. - zaburzenia oddechowe częste u chorych z całkowitym uszkodzeniem rdzenia w
odcinku szyjnym (następstwem pora\enia nerwu przeponowego jest cię\ka
niewydolność oddechowa prowadząca często do śmierci); - zaburzenia czynności
przewodu pokarmowego (z nierzadkimi i niebezpiecznymi krwawieniami do światła
przewodu pokarmowego); - choroby i zaburzenia w układzie moczowym (zaka\enia
dróg moczowych, wsteczny odpływ pęcherzowo-moczowodowo-miedniczko-wy,
odmiedniczkowe zapalenie neiek, kamica dróg moczowych, wodo-nercze i inne); -
zaburzenia troficzne w zakresie skóry i kości (odle\yny, odwapnienia kości,
deformacje stawów, skostnienia okołostawowe i inne); - bóle kauzalgiczne
(uporczywe bóle o charakterze piekącym, palącym) w odnerwionych odcinkach i w
narządach wewnętrznych; - nasilone objawy spaśtyczności (odruchowe bolesne
skurcze spastyczne pora\onych mięśni - tzw. klonusy); - obni\enie ogólnej
odporności organizmu, większa podatność na zaka\enia, dłu\szy i cię\szy przebieg
zwyczajnych infekcji, ogólne osłabienie, a nawet wycieńczenie; - skłonność do
obni\onego nastroju, apatii i tym podobnych stanów psychicznych związanych z
przewlekłą chorobą i inwalidztwem. Najwa\niejszymi przyczynami cię\kich
uszkodzeń rdzenia kręgowego równie\ u dzieci są jego urazy. Ju\ podczas akcji
porodowej mo\e dojść do cię\kiego uszkodzenia, szczególnie podczas tzw. porodów
niefizjologicznych (np. poród pośladkowy spowodowany nieprawidłowym poło\eniem
płodu w macicy) oraz porodów z pomocą poło\niczą (z tzw. pomocą ręczną, porody
kleszczowe itp.). Rdzeniowi kręgowemu zagra\a nadmierne rozciągnięcie lub nawet
przerwanie. Najczęściej do tego rodzaju uszkodzeń dochodzi w odcinku szyjnym lub
piersiowym. Po urodzeniu się dziecka rdzeń kręgowy równie\ nara\ony jest na
ró\norodne urazy. Urazowości sprzyja dość du\a, w pewnych okresach \ycia,
aktywność ruchowa dzieci. W uszkodzonym odcinku rdzenia (w cię\kich
uszkodzeniach) zachodzą procesy martwicze (śmierć tkanki) widoczne gołym okiem
lub tylko pod mikroskopem, 74
niekiedy (w l\ejszych uszkodzeniach) zmiany dotyczą jedynie ultra-struktur
komórkowych. Czasami - nawet przy niezmienionym wyglądzie rdzenia - następstwa
jego uszkodzenia mogą mieć charakter nieodwracalny.
Wśród innych przyczyn rdzeniopochodnych niedowładów i pora\eń kończyn wymieniane
są - oprócz urazów - następujące: guzy rdzenia kręgowego, stany dysraficzne,
fakomatozy, ostre zapalenie rogów przednich rdzenia (Poliomyelitis), poprzeczne
zapalenie rdzenia kręgowego.
Guzy rdzenia kręgowego u dzieci to: nowotwory pierwotne wychodzące z tkanek
rdzenia, przerzuty nowotworowe do przestrzeni okołordzeniowych (np. nacieki
nadtwardówkowe w białaczkach, w ziarnicy złośliwej) oraz guzy nienowotworowe
(ropień nadoponowy, gruzlica kręgów, wyjątkowe u dzieci wypadanie krą\ka między
kręgowego i inne). Guzy powodują ucisk rdzenia i dlatego mogą być przyczyną
przejściowych lub trwałych zaburzeń jego czynności. Tak zwane stany dysraficzne
są to wady wrodzone związane z nieprawidłowościami w tworzeniu się, w okresie
zarodkowym i płodowym, ośrodkowego układu nerwowego. Nale\y do nich między
innymi opisana przez nas wcześniej przepuklina oponowo-rdzeniowa. "W wadach tych
występują zawsze ró\nego stopnia nieprawidłowości rdzenia kręgowego, np. w
postaci poszerzenia kanału centralnego rdzenia kręgowego, w postaci występowania
w rdzeniu jamek wypełnionych płynem i inne. Najczęściej (przynajmniej w
przypadkach przepuklin) zmiany te dotyczą odcinka lędzwiowo-krzy\owego i
powodować mogą niedowład lub pora\enie kończyn dolnych. Fakomatozy są to choroby
spowodowane nieprawidłowościami rozwojowymi trzech listków zarodkowych (ekto-,
mezo- i endo-dermy). Po urodzeniu się dziecka objawiają się one przede wszystkim
zmianami w skórze (plamy i znamiona barwnikowe), w oku oraz w ośrodkowym i
obwodowym układzie nerwowym. Do chorób tych nale\y te\ opisana wcześniej
nerwiakowłókniakowatość. Niektóre spośród fakomatoz (np. tzw. naczyniakowatość
[ Pobierz całość w formacie PDF ]