[ Pobierz całość w formacie PDF ]

korozją duże obiekty stalowe, takie jak kadłuby statków, rurociągi i podziemne zbiorniki.
Protektorami są blachy lub sztaby wykonane z metali aktywnych jak: cynk, magnez lub
glin, połączone przewodami z obiektem chronionym. W utworzonym w ten sposób
ogniwie anodą jest protektor, który ulega korozji. Po zużyciu protektory wymienia się na
nowe. Identyczny efekt daje wykorzystanie zewnętrznego z
ródła prądu i obniżeniu
potencjału chronionej konstrukcji względem środowiska.
" Ochrona przed korozją za pomocą powłok ochronnych
Powszechnie stosowanymi powłokami ochronnymi są:
- powłoki niemetaliczne
Zadaniem powłok niemetalicznych jest izolowanie powierzchni metali od dostępu tlenu i
wilgoci. Konstrukcje stalowe (np. mosty) maluje się farbami olejnymi i lakierami, a niekiedy
nakłada minę, smołę lub asfalt. Naczynia z blachy stalowej i żeliwa pokrywa się emaliami.
Narzędzia i trące o siebie części maszyn można chronić jedynie przez nałożenie warstwy
smaru.
Skuteczną, lecz drogą metodą jest pokrywanie wyrobów metalowych cienką warstwą tlenku-
oksydowanie. Niektóre metale, wśród nich glin, samorzutnie pokrywają się na powietrzu
zwartą warstwą tlenku, który chroni metal przed dalszą korozją.
- powłoki metaliczne.
" Metaliczne powłoki ochronne z metali o niższym od żelaza potencjale
standardowym . Przez zanurzenie w ciekłym metalu, natryskiwanie lub osadzanie
elektrolityczne uzyskuje się powierzchnię ochronną, izolującą metal od wpływu
wilgoci i powietrza. Powłoki wykonane z metali stojących w szeregu
elektrochemicznym przed żelazem (cynk, chrom) spełniają również rolę anody w
ogniwie i nawet jeśli powłoka ulegnie uszkodzeniu mechanicznemu, do roztworu
nie będzie przechodziło żelazo, lecz metal tworzący powłokę. Korozja cynku
przebiega bardzo powoli dzięki tworzeniu się powierzchniowej warstwy trudno
rozpuszczalnych związków. Z tego względu stosuje się blachy ocynkowane do
pokrywania dachów, wyrobu rynien, wiader itp.
" Metaliczne powłoki ochronne z metali o wyższym od żelaza potencjale
standardowym. Działanie powłoki wykonanej z miedzi, cyny lub niklu jest czysto
mechaniczne i powłoka spełnia swoje zadanie tylko wtedy, gdy jest zupełnie
szczelna. Z chwilą jej uszkodzenia proces korozji staje się intensywniejszy niż bez
powłoki.
Klasyfikacja powłok galwanicznych:
" Ochronne
" Dekoracyjne
" Dekoracyjno-ochronne
" Techniczne
Wybrane przykłady powłok galwanicznych:
Cynkowe stosuje się do ochrony przed korozją stali.
Chromowe stosuje się w celu podniesienia własności termicznych (żaroodporność) i
mechanicznych (odporność na ścieranie i korozję) oraz jako powłokę dekoracyjną.
Miedziowe stosuje się zazwyczaj w celu wytworzenia powłoki pod warstwę niklu lub
chromu, a także wytworzenia warstwy dobrze przewodzącej (druty, taśmy, obwody
drukowane).
Niklowe stosuje się w celu ochrony przed korozją oraz w celach dekoracyjnych. Powłoki
niklowe są najczęściej stosowanymi powłokami ochronno-dekoracyjnymi. [ Pobierz całość w formacie PDF ]