Cowie Vera Wspomnienie

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ci tego oszcz�dzi�, ale nie ma na to rady. Zmarszczył brwi, rozwa�aj�c sytu-
acj�. Chyba �e& gdybym tylko mógł zabra� ci� ze sob� do Kalifornii.
Popatrzył na ni� przenikliwie.
Czy miałabyS coS przeciwko załatwieniu rozwodu in absentia?
Zrobi� wszystko, �eby to poszło jak najszybciej. Wiem, �e ani moja rodzi-
na, ani Luttrellowie nie b�d� sobie �yczyli rozgłosu.
Ja te� tego nie chc�. W ponure spojrzenie Eda wkradła si� niepewnoS�.
Uwa�asz, �e jestem tego wart? Mam nadziej�, �e tak.
Zachowywał si� tak, jakby na nieskazitelnej powierzchni jego wiary w siebie
pokazało si� nagle drobne p�kni�cie. Pochyliła si� nad nim i pocałowała go ze
słodycz� i czułoSci�.
Ed, najdro�szy, wart jesteS ka�dej ceny, wszystkiego, przez co trzeba b�-
dzie przejS�. Nie mam najmniejszych w�tpliwoSci i nie zawaham si� ani na mo-
ment. A potem dorzuciła pogodniejszym tonem: Jestem pewna, �e mój ojciec
ch�tnie przyjedzie do Kalifornii, �eby ci� pouczy�, jak masz uprawia� swoje wła-
sne pomara�cze.
Wcale si� tym nie przejm� odparł Ed. Nie uprawiam pomara�czy.
CoS przyszło jej do głowy.
Ed, co zamierzasz robi� po wojnie?
Mog� zawsze, jak s�dz�, wróci� do Lockheed. B�d� miał za sob� o niebo
wi�cej doSwiadczenia w lataniu. Nie byłem tam zbyt długo przed odkomendero-
waniem tutaj.
69
A przedtem byłeS w Dartmouth?
Nie. Przedtem był MIT. W Dartmouth byłem jeszcze wczeSniej.
Popatrzyła na niego z ukosa.
Stryj John twierdzi, �e MIT jest najlepsz� tego rodzaju uczelni� na Swie-
cie oznajmiła nieco protekcjonalnym tonem, jakby z trudem dopuszczała fakt,
�e coS nieangielskiego mo�e mie� jak�kolwiek wartoS�.
Ed uSmiechn�ł si� szeroko, rozbawiony. Nie było mu obce niezachwiane prze-
konanie Sary, �e to, co brytyjskie, jest ze wszech miar najlepsze. Dyskutowali
niejednokrotnie na temat tego jej uprzedzenia.
Owszem, to prawda. Nie macie równie dobrej tutaj, w Anglii.
Sara przygl�dała mu si� z namysłem.
Nigdy bym nie przypuszczała, �e masz stopie� doktora nauk humanistycz-
nych.
Ed uSmiechn�ł si�, ale mówił powa�nym tonem:
Nie umrzemy z głodu, Saro. Moja rodzina niezupełnie dorasta klas� do
twojej, ale nie �yjemy z pomocy społecznej.
Przecie� mówiłeS, �e twój ojciec jest zawodowym �ołnierzem, a oni&
przerwała i spojrzała na niego podejrzliwie. Czy twój ojciec nie jest przypad-
kiem tym czterogwiazdkowym generałem z Dorchester?
Nie z Dorchester. Ale przypadkiem jest czterogwiazdkowym generałem.
Wlepiła w niego oburzone spojrzenie.
Edzie Hardin, jesteS podst�pnym nabieraczem! RzeczywiScie, biedny jan-
keski chłopak z Yerba Buena! Wiedziałam, �e tkwi w tobie znacznie wi�cej ni�
tylko prosty Amerykanin, który przyjechał do Anglii.
Do licha powiedział speszony a mySlałem, �e mój kamufla� był sku-
teczny.
Zawsze wiedziałeS, jak si� do mnie zwraca�. Amerykanie przewa�nie na-
zywaj� mnie lady Luttrell. Ty nigdy tego nie robiłeS, nawet na samym pocz�tku,
poza tym orientowałeS si� w subtelnoSciach prezentacji u dworu i tak dalej, a to
jest chi�szczyzna dla wi�kszoSci Amerykanów. Jak to si� dzieje?
Widzisz, tak si� akurat składa, �e mój ojciec był tu attach� wojskowym
przed wojn�.
Spojrzała na niego szeroko otwartymi oczami.
Tu? W Londynie?
Tak.
Kiedy?
Od trzydziestego drugiego do trzydziestego czwartego.
Byłam wtedy w Northumberland.
I miałaS a� jedenaScie lat. Zało�� si�, �e składałaS si� głównie z oczu i z nóg.
Hmm& w tym wieku szalałam za ko�mi.
Dzi�kujmy Bogu, �e z tego wyrosłaS& czy ja przypadkiem nie wygl�dam
jak ko�?
70
Przechyliła głow� na bok, zacisn�ła wargi i przyjrzała mu si� z namysłem.
No wi�c& niezupełnie.
Tej nocy Ed obudził si� nagle z uczuciem, �e Sary nie ma koło niego w łó�ku.
Rozejrzał si� po ciemnym pokoju i zobaczył j� siedz�c� przy oknie, wpatrzon�
w park. Odsun�ła zasłony, tak �e oblewało j� Swiatło ksi�ycowe; było doS� ja-
sno, �eby dostrzegł, jaka jest spi�ta.
Tego wieczoru poszli na kolacj� Sara w bladoró�owej sukience Schiaparel-
li, która Edowi najbardziej przypadła do gustu. Pech chciał, �e natkn�li si� na
grup� znajomych Sary, którzy zatrzymali si� przy ich stoliku i zapytali o Gilesa.
Jedna z kobiet zlustrowała Eda z aprobat� i powiedziała cedz�c zjadliwie słowa:
Jak to miło z twojej strony, kochana Saro, �e wykonujesz swój odcinek
pracy i zabawiasz naszych ameryka�skich przyjaciół! Jestem pewna, �e Giles by
to pochwalał. Przeka� mu pozdrowienia ode mnie, kiedy b�dziesz pisała. Mam
nadziej� co te� mu przeka� �e trzyma si� dzielnie. Ty w ka�dym razie trzy-
masz si� chyba niexle. Musz� powiedzie�, �e piel�gnowanie chorych& chyba
tym si� zajmujesz? & znakomicie ci słu�y.
Po�eglowała dalej, pozostawiaj�c za sob� pachn�c� smug� L Heure Bleue.
Od tej chwili nastrój Sary wyraxnie zwi�dł. Ed usłyszał, jak mruczy pod nosem:
Wredna baba!
To twoja przyjaciółka? zapytał Sar� ironicznie.
To niczyja przyjaciółka. Caro Maudesley jest obrzydliw�, wredn� j�dz�.
Utopiłaby nas w ły�ce wody od czasu, kiedy mój brat wymkn�ł si� z jej szponów
i o�enił z kim innym.
Nie powiedziała nic wi�cej, ale Ed odgadł, �e mySli o Gilesie Luttrellu. Spro-
wokowała to z bezbł�dnym wyczuciem niczyja przyjaciółka , która na swój spo-
sób przypi�ła Sarze i Edowi etykietk� z napisem kochankowie wojenni . Ed spo-
dziewał si� tego wczeSniej czy póxniej i był nawet zadowolony, �e nie zdarzyło si�
ju� dawno. Nic nie mógł poradzi�, �e w umySle Sary pojawiło si� poczucie winy.
W tym, co si� zdarzyło, nie było nic niezwykłego. Wyjazd z Little Hedding-
ton do Londynu stanowił oczywiste ryzyko. Sara musiała mie� przyjaciół w mie-
Scie, cho� spotkanie ich akurat tego wieczoru było zwykłym pechem. Sara nie
stanowiła oczywiScie �adnego wyj�tku. Wiele kobiet maj�cych m�ów na fron-
cie przyjaxniło si� z Amerykanami, cho� nie wszystkie miały z nimi romanse.
No, mo�e wi�kszoS�. Ale nie tylko o to chodziło. Było równie� samo miasto,
a tak�e wizyta w Brandon House i paradna suknia dworska, dawne miejsca spo-
tka�, znajome twarze. Wreszcie ludzie, którzy znali j� jako �on� Gilesa Luttrel-
la, a teraz widz�c j� z Amerykaninem, zacz�li natychmiast podejrzewa� najgor-
sze bo nie mieli poj�cia, �e to jest akurat najlepsze, mySlał Ed. Wszystko to
razem przywołało Gilesa z dalekiej Afryki; ulokował si� pomi�dzy nimi i sp�-
dził tak cał� noc.
71
Sara wygl�dała przez okno pogr��ona w ponurej zadumie, przygryzaj�c dol-
n� warg�, jak miała w zwyczaju, kiedy coS j� gn�biło. �ałował, �e nie mo�e wzi��
na swoje barki cho� cz�Sci tego poczucia winy, które j� przygniatało. To prawda,
Ed nie miał przeczulonego sumienia, z którym musiałby walczy�, bo został wy-
chowany w całkowicie ró�nym Srodowisku. Sara jednak za t� sytuacj� obarczała
win� jedynie siebie. To ona była cudzoło�nic�, to ona opuSciła m�a i nawet nie
zdobyła si� jeszcze, �eby mu to wyzna�; to ona b�dzie musiała si� rozwieS�. Trak-
towała wszystko, co si� wydarzyło, jako własne dzieło i cho� Ed toczył z ni� na
ten temat dyskusje i cho� wiele razy starał si� jej przemówi� do rozs�dku, nie
potrafił sprawi�, �eby spojrzała na to innym okiem.
Powtarzał jej ci�gle:
�eby wpaS� w takie tarapaty, trzeba dwojga. Saro, to dla mnie porzuciłaS Gile-
sa, ze mn� popełniłaS cudzołóstwo, z mojego powodu si� rozwiedziesz. Wina jest
w takim samym stopniu moja, jak twoja, i mo�na oskar�a� mnie tak samo jak ciebie.
Ale ty nie popełniasz cudzołóstwa, prawda? Nie mógłbyS tego zrobi�, bo
nie jesteS �onaty. To ja popełniłam ten grzech, ja porzuciłam m�a, ja jestem ko-
biet�, z któr� m�� si� rozwiedzie; ty b�dziesz jedynie współpozwanym. Wiedzia- [ Pobierz całość w formacie PDF ]